APK

Vanochtend naar het oogziekenhuis geweest voor een controle van m'n ogen. Was een beetje saaie bedoening eigenlijk.

De GDX was prima in orde. Geen verslechtering met voorgaande keren. Een te hoge boldruk zou de oogzenuw kunnen beschadigen, vandaar dat dit goed nieuws is.

Werd daarna door een co-assistent onder handen genomen en die was lichtelijk verbaasd dat ik met mijn bril op voor beide ogen 150% gezichtsvermogen haalde. Hij vroeg zich af waarom ik eigenlijk een bril droeg. Tja, omdat ik zonder bril maar 100% haal en ik dat niet genoeg vind.

Boldruk was ook in orde, links 16, rechts 18. Rechts blijft onverminderd hoog. Het is ook daar dat ik het meeste last heb van PDS, dus dat klopt allemaal wel. Normaal is tot maximaal 20, dus netjes binnen de toleranties.

Volgende check-up: 5 augustus 2009.

Vitaminetekort

Omdat onlangs bleek dat het ijzergehalte in m'n bloed niet goed was, moest ik vorige week opnieuw bloed laten prikken.

Vandaag kwam de uitslag. Het ijzergehalte was weer normaal, alleen heb ik een tekort aan vitamine B12, wat helpt bij de aanmaak van rode bloedlichaampjes.

Daarnaast zit het niveau vitamine B11 (foliumzuur) aan de onderkant van wat normaal is.

Verder zijn alle vitamines en andere zaken in orde. Het advies van mijn huisarts op het telefonisch spreekuur was dan ook om multivitamines te gaan gebruiken en over 6 weken terug te komen voor een nieuw onderzoek.

Ik heb nu voor de eerste 2 weken tabletten die me volproppen met 300% van de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid, en voor de 100 dagen die daarop volgen neem ik 200% ADH in. Dat moet, samen met goede voeding, toch wel voldoende zijn?

Wat me wel opviel was dat m'n huisarts noch mijn apotheek (waar ik de multivitamine ben gaan kopen) melding hebben gemaakt dat de maagzuurremmers die ik reeds langdurig gebruik, de opname van B12 kunnen remmen. Althans, volgens de bijsluiter.

Het lijkt erop dat ik nu weer met bijwerkingen van medicijnen geconfronteerd wordt. Gaat lekker zo.

Zelfdokteren

Zo'n anderhalf jaar slik ik nu medicijnen voor hoge bloeddruk en hoewel de daling aantoonbaar is, had ik ook veel last van de bijwerkingen van één van de medicijnen: Nifedipine van de firma Sandoz.

Een maand of 2 geleden besloot ik maar eens op internet te gaan zoeken en stuitte daar op een felle discussie in de medische wereld of twee verschillende medicijnen uitwisselbaar waren met elkaar of niet. Het ging hierbij om Nifedipine van Sandoz versus Adalat Oros van Bayer.

En hoewel studies aantoonden dat beide medicijnen niet uitwisselbaar waren, heeft in Nederland het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen bepaald dat ze dat wel zijn.

Dat houdt dus in dat een huisarts Adalat voorschrijft en dat de apotheker daar zonder problemen Sandoz Nifedipine van kan maken.

Zoals gezegd zijn niet alle medici het hiermee eens. Deze cardioloog bijvoorbeeld breekt een lans voor het product van Bayer.

Hierop besloot ik mijn apotheek maar eens een mailtje te sturen. Zijn reactie

"..Het merkloze product van Sandoz en het merkproduct van Bayer moeten aan dezelfde biochemische eigenschappen voldoen( oplossnelheid in de darm etc) Ik denk dan ook niet dat bij het gebruik van Adalat u geen last van deze bijwerkingen zult hebben..."

legde ik een goede maand geleden voor aan m'n huisarts.

Die was verbaasd dat ik niet de medicijnen kreeg die hij voorschreef en hij gaf aan het met de oorspronkelijke Bayer medicijnen te willen proberen.

Wel, na ruim een maand kan ik zeggen dat ik nagenoeg van de bijwerkingen verlost ben. Bovendien is voor het eerst sinds de behandeling is gestart, mijn onderdruk weer op 80 uitgekomen. De bovendruk flucteert nog behoorlijk, dus dat is nog even een aandachtspuntje.

Alleen heeft bloedonderzoek aangetoond dat mijn ijzergehalte aan de lage kant is. Ik zit net boven de armoedegrens (7,9). En dat terwijl ik vroeger altijd rond de 10 zat. Het goede nieuws is dat mijn cholesterol in orde is (wie had dat gedacht) en dat ook de nieren perfect werken. Heb BNN dus voorlopig nog niet nodig.

Heb m'n apotheker maar even een mailtje teruggestuurd met de bevindingen. Kijken wat die daar van zegt. Maar zo blijkt toch dat zelfdokteren op het internet wel z'n voordelen kan hebben.

***UPDATE***
In haar reactie brengt Zr.Jee de kosten ter sprake. Het gekke is dat de Adalat medicijnen (de originelen) goedkoper zijn dat de "namaak" van Sandoz. Dus waarschijnlijk is alleen de bankrekening van de apotheker gebaat bij dit andere middel en niet de algehele ziektekosten in Nederland.

Huisartsenbezoek

Ze zeggen wel eens dat het een voordeel is als je bij je eigen huisarts terecht kan. Die weet precies wat er speelt. Zeggen ze.

Vandaar dat hij waarschijnlijk aan me vroeg, toen ik kwam voor m'n periodieke bloeddruk controle (door hemzelf opgelegd): "wat kan ik voor u doen?"

Toen ik verbouwereerd zei dat ik voor bloeddrukcontrole kwam, keek hij in z'n systeem en vroeg "heeft u een ongeluk gehad in januari, ik zie een melding van een bezoek aan een SEH". Dat leidde toch even tot hard nadenken... oh ja, auto-ongelukje.

Maar goed, mijn bloeddruk is vreselijk stabiel.... maar wel constant te hoog. Dus moet ik over 2 weken weer terugkomen. "Dan ben ik op vakantie dokter". Dat wordt nu 5 juni. Moet ik in Thailand natuurlijk wel braaf alles op tijd innemen...

Over de uitslag van het bloed- en urineonderzoek helemaal niets. En ik was het zelf ook vergeten. Nou ja, horen we 5 juni dan wel.

Ik heb nu wel nieuwe medicijnen gekregen. De werkbare stof is hetzelfde, maar ik heb nu de echte (van Bayer) en niet de namaak (van Sandoz). Op internet is een hele discussie gaande tussen specialisten over dat de namaak niet gelijk zouden zijn aan de echte. Met name de bijwerkingen zouden afhankelijk zijn van de zuurgraad van de maag tijdens inname.

Volgens mijn apotheker pure onzin (waarschijnlijk zal zijn marge op Sandoz groter zijn), maar m'n huisarts heeft nu specifiek de echte voorgeschreven.

Wie trouwens denkt dat ik ontevreden ben met m'n huisarts... absoluut niet.

Het blijft tobben

Ik ben weer terug geweest naar de oogarts voor controle van de boldruk.

Allereerst is er weer een GDx foto van mijn oogzenuwen links en rechts gemaakt. Hierop was alles in orde, niets aan de hand.

Vervolgens weer een meting van de oogdruk en links nog steeds goed, maar rechts blijft onverminderd hoog. Te hoog naar de zin van de oogarts en dus krijg ik nu andere druppels.

Was het Timolol, nu wordt het Xalatan. Niet langer wordt ingezet op het beperken van de aanmaak van het oogvocht (Timolol), maar wordt nu de afvoer bevordert (Xalatan).

Het valse licht dat ik na de PI heb, is een gevalletje van helaas-pindakaas. Ach, echt veel last heb ik er ook niet meer van, ben het inmiddels gewend.

Niet in de laser kijken

Op elk apparaat waar een laser inzit, zit de bekende gele sticker die ervoor waarschuwt niet in de laserstraal te kijken.

Daardoor is het wel een gek gevoel als je naar het ziekenhuis gaat, juist om in die laser te gaan kijken. Maar toch was dat precies wat er vandaag voor mij op het programma stond.

Zoals in m'n vorige log al uitgelegd, is er een gaatje in mijn regenboogvlies (iris) gebrand met de bedoeling de iris iets rustiger te krijgen waardoor er minder pigment loslaat.

Geen ronkende machines, maar gewoon een simpele constructie waar ik mijn hoofd in moest leggen. Op voorhand was mijn rechteroog al verdoofd om de pupil zo klein mogelijk te krijgen.

En die verdoving beviel me niet echt. Ik ben al een tijdje wat verkouden en er rommelt iets in mijn voorhoofdsholtes. En die verdoving maakte het gevoel er niet beter op.

Vlak voor de behandeling nog wat gel erop en een soort van contactlens waarmee het knipperen werd tegengegaan.

En dit is dan zo'n beetje wat je ziet, terwijl je focust op een klein groen lichtje. Tegelijkertijd voel je de laser zijn werk doen, alsof er warme, dunne naalden in gestoken worden.

Absoluut niet pijnlijk, maar erg plezierig vond ik het nou ook weer niet. Vooral niet toen een bloedvat werd geraakt en ik duidelijk iets voelde knappen.

Na een uur moest ik de boldruk laten meten en die was niet verontrustend gestegen, dus ik mocht naar huis. Waar nu, zo'n 8 uur later, de verdoving uitgewerkt begint te raken en ik weer scherp ga zien. Het oog voelt alsof ik er een klap tegen heb gekregen.

Spannend moment gaat het morgenochtend worden, als ik op Schiphol door de security heenmoet.

De oogarts verwacht niet dat die irisherkenning problemen met het gaatje zal hebben, maar uitsluiten kon ze het niet. Ze vond de casus wel vreselijk interessant en vroeg aan me of, als ik toch een nieuwe foto moest laten maken, of ze dan beide exemplaren mocht hebben. Haar glunderende gezicht doet me vermoeden dat ze hoopt dat ik morgen voor een "gesloten" deur sta en dat zij dan haar collega's iets nieuws te vertellen heeft.

Ach ja, ik zal m'n paspoort morgen maar meenemen, dan kan ik meteen een nieuwe pas halen mocht het misgaan. Ik hoop op "U bent herkend", maar "De irisfoto is niet gelukt" hou ik maar als lastig alternatief in m'n achterhoofd.

Periferie Iridotomie

Toen ik in september de dagcurve meting had gedaan, zag het er allemaal goed uit volgens de verpleegkundige die de metingen gedaan had.

De oogarts vandaag (de afspraak was verzet van 6 naar 5 december) was daar toch minder over te spreken. Links is alles prima in orde, maar rechts blijft toch iets te hoog naar haar zin. Ook vandaag was de boldruk rechts eigenlijk iets te hoog.

En dus vond ze dat daar iets aan gedaan moet worden. Gevolg is dat ik volgende week dinsdag aan de beurt ben voor een PI'tje, oftewel een Periferie Iridotomie:

Indien er weinig ruimte aanwezig is tussen regenboogvlies en afvoersysteem, wordt dit een nauwe kamerhoek genoemd.

Het oogvocht hoopt zich op achter de iris met de kans dat de kamerhoek volledig afgesloten wordt. In de laatstgenoemde situatie loopt de druk zeer hoog op (acuut glaucoom).

Dit kan worden voorkomen door met een YAG laser een gaatje in het regenboogvlies te maken. Door deze opening kan het vocht van de achterste oogkamer, waar het geproduceerd wordt, naar de voorste oogkamer stromen, waar het kan worden afgevoerd.

Hierdoor komt er ook meer ruimte in de kamerhoek. Het gaatje wordt gemaakt aan de zijkant (het perifere deel) van het regenboogvlies.

Daarom wordt het een perifere iridotomie genoemd. Iridotomie betekent 'snede in de iris'.De laserbehandeling is poliklinisch.

Terwijl de patient met de kin in een kinsteun zit, wordt een lensje op het oog geplaatst. Met 2-10 laserschoten wordt het gaatje gemaakt. Gedurende een dag tot enkele dagen hierna kan het oog licht geirriteerd zijn.

Ook kan er een kortdurende oogdrukstijging optreden. Daarom wordt een uur na de laserbehandeling de oogdruk gemeten.

Of, om het nog eens even grafisch voor te stellen:

Dat ik volgende week al aan de beurt ben heeft niets met enige spoed of voorzorg te maken, maar er was toevallig een gaatje vrij. Wat op zich wel weer een leuke woordspeling is voor een ingreep waarbij ze een gaatje gaan maken.

Overigens is er nog het nodige heen en weer gebeld met de glaucoom expert van het ziekenhuis over de noodzaak van de ingreep. Ik zit namelijk op het randje waarbij het nodig zou kunnen zijn en waarbij het niet nodig is. De directe gevolgen zijn dan ook dubieus, maar met het oog (woordspeling 2) op de toekomst wel te adviseren.