Drop

Omdat ik van het weekend wat te vieren had, heb ik wat spullen in huis gehaald. Waaronder een pak drop. Niet alleen ik ben er gek op, ook m'n vader mag graag een dropje wegeten.

En na een weekend drop eten (niet eens zoute drop, gewoon munten) zette ik maandagmorgen mijn bloeddrukmeter weer aan m'n pols. Wow!! Hetzelfde resultaat als een dag m'n medicijnen niet innemen. Skyhigh!.

En ik maar denken dat het door het zout in drop kwam. Fout ingeschat dus. De boosdoener is het stofje Glycyrrhizine.

Een natuurlijk stofje notabene, dat gewonnen wordt uit de wortel van de zoethoutboom.

Uiteraard accuut gestopt met de dropinname en 24 uur later waren de bloeddrukwaarden weer normaal.

Afspraak voor de oogarts

Zoals eerder gemeld heb ik de huisarts gevraagd of ik naar de oogarts kan. Ik heb klachten met m'n rechteroog en de opticiën heeft een verhoogde boldruk gemeten.

En als je dan toch in de buurt van Rotterdam zit, waar kun je dan beter naar toe gaan dan naar het Oogziekenhuis?

Dus heb ik via internet een afspraak gemaakt waarbij ook een nauwkeurige omschrijving van de klachten moest staan. Ik heb even getwijfeld om te verwijzen naar deze weblog, maar heb toch maar een samenvatting gegeven. En van de week kreeg ik per post (terwijl ik toch m'n e-mail adres had achtergelaten) een uitnodiging voor 16 maart. Hoezo wachtlijst?

Ik word verwacht bij mw. drs. M. Wefers Bettink-Remeijer, naast hoofd SEH ook gespecialiseerd in neuro-ophthalmologie. Overigens heb ik deze info van internet moeten halen, want op het papiertje stond alleen: "dr. Bettink"

Maar neuro-ophtalmologie, dat moest ik toch even op internet opzoeken. En wat ik las, daar werd ik niet vrolijk van:

Als de oogarts na een onderzoek vermoedt dat de oogklachten veroorzaakt worden door een hersenaandoening, zal een neurologisch of neurochirurgisch onderzoek worden aangevraagd. Omgekeerd kan de neuroloog of neurochirurg een oogheelkundig onderzoek aanvragen voor een patient bij wie stoornissen van de zenuwbaan vermoed worden. Dit gemeenschappelijke gebied van neuroloog, neurochirurg en oogarts wordt aangeduid met de term: neuro-ophthalmologie.

Even verder klikken op de site bracht me bij een site over een infarct van de oogzenuw, een AION en daar stonden ook de woorden "hoge bloeddruk". Ah, vandaar.

Maar deze voorlopige diagnose door de oogartsen durf ik te betwijfelen. Ik kan me voorstellen dat het zicht verminderd als de oogzenuw minder functioneert, maar ik kan me niet voorstellen dat die wel goed werkt van dichtbij, maar niet van veraf. Dat zit hem toch meer in de lens van het oog.

We zullen wel zien in maart.

No pills yesterday

Zit ik gisteravond thuis, bedenk ik me opeens dat ik m'n pillen was vergeten in te nemen. Besloten om bij wijze van experiment het maar helemaal een dagje over te slaan.

M'n polsbloeddrukmeter geeft wel iedere dag redelijk overeenkomende meetwaarden aan, dus hij is toch wel constant. Zo zit mijn onderdruk vrijwel iedere morgen tussen de 75 en 80 in. Niet verkeerd.

En dus was ik benieuwd naar de waarde van vanmorgen, na een dag zonder pillen: 96. Allemachies. Die pillen werken dus echt wel. En de bijwerkingen ook, want waar ik normaal last heb van opgezette benen was dat na gisteren niet aan de orde.

Vanochtend op het werk meteen weer alle pillen ingenomen en wow... dat voelde ik een uur of zo later heel goed, had opvliegers als was ik een vrouw in de overgang. En ook weer opgezette benen.

Morgen weer bij de (assistente van de) huisarts langs. Nog even de polsdrukmeter ijken. En gelijk maar eens vragen naar dat vocht. En een verwijskaart voor de oogarts, want die was ik vorige keer ook vergeten.

Here are the votes of the jury

Ik heb een goede nacht doorgemaakt. Ik ben nauwelijks wakker geweest van het oppompen van het manchet. Wel werd ik wakker om 05:00 uur toen er weer een E.009 voor een hoop gepiep zorgde.

Dus met een slaperige kop apparaat uitgezet, weer aangezet en een meting gestart. Ik dacht meteen dat ik van m'n hoge bloeddruk genezen was, want in liggende, slapende positie kwam ik aan een bloeddruk van 98/56. Kijk, da's het betere werk.

Maar vanochtend dus weer bij de huisarts en alle getallen bekeken. Het zag er allemaal heel goed uit, nauwelijks (te) hoge waarden. Alleen gisteravond liep het een beetje hoog op. Toevalligerwijs net op het tijdstip dat ik met m'n weblogs bezig was. Zouden die soms hypertensie veroorzaken????

Ook mijn nieuwe polsbloeddrukmeter getest en die wijkt dus vreselijk veel af. Eens kijken of ik het misschien toch verkeerd doe. Maar de assistente had wel een oplossing: "joh, noteer het iedere dag en dan kom je volgende week toch gewoon nog even langs.... donderdag de negende, om tien voor acht. Moet ik het even voor je opschrijven?" "Uhhh, nee, dat onhou ik wel".

Van de huisarts moet ik over een maand of 3 een keertje terugkomen. Heb gelijk maar even voor de komende 3 maanden chemisch snoepgoed ingeslagen, ik kan er weer even tegenaan. Ook hier was de assistente heel meegaand: "Anders nog iets? Ik ben nou toch bezig".

Ambulante Bloeddruk Meting

Vandaag was het dan zover, om 08:00 was ik bij de huisarts om mijn 24-uurs bloeddrukmeting aan te laten brengen.

Loop dus nu rond met een manchet en een apparaatje in een draagtasje, met elkaar verbonden door een dunne slang.

En eens in het half uur gaat er van alles piepen, wordt de manchet opgeblazen, m'n bloeddruk bepaald en opgeslagen. Tot zover de theorie.

In de auto op weg naar Veghel ging het al mis. Een paar mislukte metingen en allerlei foutmeldingen op de display. Ik de assistente gebeld, maar die kwam niet verder dan "probeer de batterij maar te vervangen, krijg je morgen nieuwe". Tja, dat leek mij teveel op "installeer Windows maar even opnieuw", dus dat leek me niet de juiste weg.

Even googlen en daar had ik de leverancier van die spullen te pakken. Een bedrijf uit Delft. Dus even gebeld, maar hun technische ondersteuning kwam niet verder dan "da's niet goed, probeert u er maar iets aan te rommelen en als dat niet lukt maar terug naar de arts". Nou, ik hoop dat hun spullen beter zijn dan hun advies.

Ik wat rommelen aan de slang en ja hoor... het ging beter. Tot in de middag het noodlot weer toesloeg. Nu E.009, met geluidsignaal. Shit. Uitzetten, opnieuw aanzetten.. even goed.

Toen weer even op internet rondgedwaald en daar kwam ik zowaar een gebruiksaanwijzing tegen van een apparaat waarmee de waarden uitgelezen kunnen worden. En ook een lijst met foutmeldingen. En wat stond er bij E.009?

Wat te doen? Weer maar even met Delft gebeld. Een vriendelijk telefoniste kon me niet helpen, maar zette me wel door naar een techneut die in een ver buitenland net uit het vliegtuig was gestapt.

Een heel technisch gesprek volgde waarin diverse symptomen en bestrijdingen van de problemen de revue passeerden. De conclusie van deze techneut was dat als alles werkte zoals ik zei, ik alleen even moest controleren of de meetwaarden volgens verwachting waren.

"Ja, die zijn een beetje aan de hoge kant". "Oh ja?". "Ja, maar dat is niet erg, daarom draag ik dat ding ook". "Uhhhh... u bent patiënt??" "Ja, mag dat niet?". "Ja hoor, alleen krijgen we niet vaak zulke gedetailleerde vragen en zeker niet van patiëten". Tja, dan moeten ze die dingen maar niet aan ict'ers uitdelen.

Maar voorlopig mislukken nu weer alle eerste metingen. Daarop wordt automatisch een nieuwe meting uitgevoerd en die lukt wel. Ik ben benieuwd hoe dat vannacht gaat. Als dat ding om het uur (is zo ingesteld zeggen ze, ik wacht af) gaat opblazen en ik het gevoel heb dat m'n arm wordt afgekneld, denk ik niet dat ik een rustige nacht tegemoet ga.

Inmiddels heb ik weer een E.009 voor de kiezen gehad, dus net even een harde reset uitgevoerd.