Send As SMS

donderdag, maart 16, 2006

Bezoek oogziekenhuis

Vandaag dan eindelijk mijn afspraak bij het oogziekenhuis in Rotterdam naar aanleiding van m'n hoge oogboldruk en wazig zicht aan één oog.

Hoewel ik er al vaak langsgereden was, viel het me op hoe mooi het oogziekenhuis eigenlijk is. Niet zo'n strak steriel bouwwerk, maar een mooi gebouw uit 1948. Deed met een beetje denken aan m'n oude middelbare school. Ook binnenin gezellige drukte. Ik heb ergere ziekenhuizen meegemaakt. Toch gek, hebben ze eens een ziekenhuis dat mooi is om te zien, is dat zien nou net de reden dat al die patienten er rondlopen.

Allereerst word ik naar een oogmeting gestuurd. Het amateurisme verbaast me hier. Alvorens met de meting te beginnen heb ik een perfect zicht op de letters die ik even later met één bedekt oog moet oplezen. Nou, nou, da's moeilijk hoor; zeker als je een goed geheugen hebt. Wie nog een keer naar het oogziekenhuis moet, de onderste regel is R - D - Z - T. Ook mijn opmerking dat ik met het rechteroog flink moeite moet doen en met het linkeroog met twee vingers in m'n neus de letters kan lezen maakt weinig indruk. Het resultaat van de meting: Perfect!

Wat? Perfect?

Het onderzoek bij de oogarts komt in ieder geval wat professioneler over. De oogbol links is nauwelijks hoger, de druk rechts is wel hoger. Na een grondig onderzoek krijg ik te horen dat ik last heb van pigment verstuiving, hetgeen ongeveer hierop neerkomt:

Oogvocht wordt aangemaakt in de achterste oogkamer, door de corpus ciliare, oftewel het straalvormig lichaam. Vervolgens stroomt het via de ooglens, achterlangs de iris, door de pupil naar de voorste oogkamer.

Vandaar wordt het via heel veel kleine openingen in de harde oogrok, het trabekelsysteem, via de oogkamerhoeken afgevoerd naar de bloedbaan. Op die manier wordt in anderhalf uur het kamervocht vervangen.

De iris zorgt via pigment voor de kleur van het oog. Een bruin oog heeft een iris met veel pigment, een blauw oog juist weinig pigment. Wat er bij mij aan de hand is, is dat het pigment van de iris loslaat en door het kamervocht meegenomen wordt.

En al die kleine stukjes pigment zorgen ervoor dat de afvoerwerking van het trabekelsysteem verstopt raakt en het kamervocht niet goed meer wegkan. Omdat de aanmaak gewoon lekker verdergaat, ontstaat er een overdruk: voilá mijn hoge oogboldruk. Eigenlijk zou ik dus gewoon even door de loodgieter doorgespoten moeten worden.

Ik heb nu oogdruppels Timolol die ervoor zorgen dat de aanmaak van kamervocht wordt geremd. Niet dat hiermee het probleem wordt opgelost, maar een constante hoge boldruk kan leiden tot beschadigingen aan de oogzenuw (Glaucoom) en die beschadigingen zijn onherroepelijk. Puur preventief dus.

Een duidelijk (als je tenminste Engels spreekt) artikel staat hier, het wordt daar PDS, oftewel Pigment Dispersion Syndrome genoemd. Een ziekte die vooral bij jonge (20-40), blanke mannen voorkomt. Nou, daar mazzel ik dan maar weer mee.

Grappig (?) dus wel dat dit helemaal niets met hoge bloeddruk heeft te maken.

Wat het echter nog niet verklaard is het wazige zicht, al is dit volgens het artikel wel een gevolg van PDS. Maar dat wazige zicht komt vermoedelijk door een aantasting van mijn gezichtsveld. Het centrum van mijn zicht is goed (bleek ook bij de oogmeting), alles daaromheen is wat verstoord. En dat verklaard ook meteen waarom ik van dichtbij wel goed zie. Dan is namelijk de pupil zo klein mogelijk en kijk ik dus eigenlijk alleen met het centrum van mijn zicht.

Op 23 mei moet ik terugkomen voor een gezichtsveldonderzoek en wordt er een GDx van de oogzenuw gemaakt.

Labels: