Niet in de laser kijken

Op elk apparaat waar een laser inzit, zit de bekende gele sticker die ervoor waarschuwt niet in de laserstraal te kijken.

Daardoor is het wel een gek gevoel als je naar het ziekenhuis gaat, juist om in die laser te gaan kijken. Maar toch was dat precies wat er vandaag voor mij op het programma stond.

Zoals in m'n vorige log al uitgelegd, is er een gaatje in mijn regenboogvlies (iris) gebrand met de bedoeling de iris iets rustiger te krijgen waardoor er minder pigment loslaat.

Geen ronkende machines, maar gewoon een simpele constructie waar ik mijn hoofd in moest leggen. Op voorhand was mijn rechteroog al verdoofd om de pupil zo klein mogelijk te krijgen.

En die verdoving beviel me niet echt. Ik ben al een tijdje wat verkouden en er rommelt iets in mijn voorhoofdsholtes. En die verdoving maakte het gevoel er niet beter op.

Vlak voor de behandeling nog wat gel erop en een soort van contactlens waarmee het knipperen werd tegengegaan.

En dit is dan zo'n beetje wat je ziet, terwijl je focust op een klein groen lichtje. Tegelijkertijd voel je de laser zijn werk doen, alsof er warme, dunne naalden in gestoken worden.

Absoluut niet pijnlijk, maar erg plezierig vond ik het nou ook weer niet. Vooral niet toen een bloedvat werd geraakt en ik duidelijk iets voelde knappen.

Na een uur moest ik de boldruk laten meten en die was niet verontrustend gestegen, dus ik mocht naar huis. Waar nu, zo'n 8 uur later, de verdoving uitgewerkt begint te raken en ik weer scherp ga zien. Het oog voelt alsof ik er een klap tegen heb gekregen.

Spannend moment gaat het morgenochtend worden, als ik op Schiphol door de security heenmoet.

De oogarts verwacht niet dat die irisherkenning problemen met het gaatje zal hebben, maar uitsluiten kon ze het niet. Ze vond de casus wel vreselijk interessant en vroeg aan me of, als ik toch een nieuwe foto moest laten maken, of ze dan beide exemplaren mocht hebben. Haar glunderende gezicht doet me vermoeden dat ze hoopt dat ik morgen voor een "gesloten" deur sta en dat zij dan haar collega's iets nieuws te vertellen heeft.

Ach ja, ik zal m'n paspoort morgen maar meenemen, dan kan ik meteen een nieuwe pas halen mocht het misgaan. Ik hoop op "U bent herkend", maar "De irisfoto is niet gelukt" hou ik maar als lastig alternatief in m'n achterhoofd.

Periferie Iridotomie

Toen ik in september de dagcurve meting had gedaan, zag het er allemaal goed uit volgens de verpleegkundige die de metingen gedaan had.

De oogarts vandaag (de afspraak was verzet van 6 naar 5 december) was daar toch minder over te spreken. Links is alles prima in orde, maar rechts blijft toch iets te hoog naar haar zin. Ook vandaag was de boldruk rechts eigenlijk iets te hoog.

En dus vond ze dat daar iets aan gedaan moet worden. Gevolg is dat ik volgende week dinsdag aan de beurt ben voor een PI'tje, oftewel een Periferie Iridotomie:

Indien er weinig ruimte aanwezig is tussen regenboogvlies en afvoersysteem, wordt dit een nauwe kamerhoek genoemd.

Het oogvocht hoopt zich op achter de iris met de kans dat de kamerhoek volledig afgesloten wordt. In de laatstgenoemde situatie loopt de druk zeer hoog op (acuut glaucoom).

Dit kan worden voorkomen door met een YAG laser een gaatje in het regenboogvlies te maken. Door deze opening kan het vocht van de achterste oogkamer, waar het geproduceerd wordt, naar de voorste oogkamer stromen, waar het kan worden afgevoerd.

Hierdoor komt er ook meer ruimte in de kamerhoek. Het gaatje wordt gemaakt aan de zijkant (het perifere deel) van het regenboogvlies.

Daarom wordt het een perifere iridotomie genoemd. Iridotomie betekent 'snede in de iris'.De laserbehandeling is poliklinisch.

Terwijl de patient met de kin in een kinsteun zit, wordt een lensje op het oog geplaatst. Met 2-10 laserschoten wordt het gaatje gemaakt. Gedurende een dag tot enkele dagen hierna kan het oog licht geirriteerd zijn.

Ook kan er een kortdurende oogdrukstijging optreden. Daarom wordt een uur na de laserbehandeling de oogdruk gemeten.

Of, om het nog eens even grafisch voor te stellen:

Dat ik volgende week al aan de beurt ben heeft niets met enige spoed of voorzorg te maken, maar er was toevallig een gaatje vrij. Wat op zich wel weer een leuke woordspeling is voor een ingreep waarbij ze een gaatje gaan maken.

Overigens is er nog het nodige heen en weer gebeld met de glaucoom expert van het ziekenhuis over de noodzaak van de ingreep. Ik zit namelijk op het randje waarbij het nodig zou kunnen zijn en waarbij het niet nodig is. De directe gevolgen zijn dan ook dubieus, maar met het oog (woordspeling 2) op de toekomst wel te adviseren.